İlk film İncir Reçeli’nde sevdiği kadını kaybeden Metin (Halil Sezai Paracıkoğlu) İncir Reçeli 2’de derin bir yalnızlığın içindedir. Bir barda şarkılar söyleyerek ve yitirdiklerinin yasını tutarak yaşamını sürdürürken beklemediği bir anda karşısına Gizem çıkar. Gizem Metin’e biri olmak gerektiğini anlatır, en azından biri için. Hem yalnızlıkları hem acıları benzeyen bu iki insan birbirine şifa olabilecek midir?
İncir Reçeli'ni izlerken bir film gibi değil hayatımıza bir taraftan bakarak benimseyerek izlemek leazım onca mesaj onca güzel hayat tavsiyesi barındı... [Devamını gör..]
İncir Reçeli'ni izlerken bir film gibi değil hayatımıza bir taraftan bakarak benimseyerek izlemek leazım onca mesaj onca güzel hayat tavsiyesi barındırıyor ki bu film bende nerdeyse bir anda kendi hayatımı izlerken buldum sevdiğimiz bir insan ister sevgili ister dost hiç önemli değil 7/24 onla geçiridğimiz anılar ile yaşamak bazen beraber geçiridğimiz anlarda kırılan kalpler olsa bile suç bulmamak lazım karşımızdakş kişiye sonuç olarak herkesin yaşam tarzı yaşadığı olaylar acılar bir değil ki bazende sövmek istersek karşımızdakine onun hayatını kötü etkileyen onu bu karakter yapısına sokan yarrak gibi insanlara suç bulmak lazımdır.
Ama bekleriz hiç problem değil gerçekten doğru bir sevgiyi sanki gölde batmamayı beklermişcesine bekleriz pek umudumuz olmasada. Umut etmekten başka hayata sarılabileceği ne var ki insanın eğer bazen kendimizi kötü hissedersek bile ayklarımızı sağlam basarak yeniden yaklaşmayı denemeliyiz bence sevdiğimiz insana ve yavaş yavaş tükeniriz her denemenin sonu başarısız biterse birden hayatından çıkıp gitme düşüncesi sarar bizi çıkıp gitsek bile onun anıları ile yaşarız ondan kalan eşyalara bakarak hatırlarız onca zamanı ama bazen de çekip gitmeyi bilmek lazımdır ey ahali
Karşınıza en güzel en içten ve size değer veren insanların çıkması ile bir başka filmin altında görüşmek dileği ile sevgiler
Ama bekleriz hiç problem değil gerçekten doğru bir sevgiyi sanki gölde batmamayı beklermişcesine bekleriz pek umudumuz olmasada. Umut etmekten başka hayata sarılabileceği ne var ki insanın eğer bazen kendimizi kötü hissedersek bile ayklarımızı sağlam basarak yeniden yaklaşmayı denemeliyiz bence sevdiğimiz insana ve yavaş yavaş tükeniriz her denemenin sonu başarısız biterse birden hayatından çıkıp gitme düşüncesi sarar bizi çıkıp gitsek bile onun anıları ile yaşarız ondan kalan eşyalara bakarak hatırlarız onca zamanı ama bazen de çekip gitmeyi bilmek lazımdır ey ahali
Karşınıza en güzel en içten ve size değer veren insanların çıkması ile bir başka filmin altında görüşmek dileği ile sevgiler